باز همان کوچه

فریدون مشیری نامی ماندگار در ادبیات وطنم ایران بی شک نمی توان کسی را یافت که شعر کوچه او را دوست نداشته باشد

حتما برای دوستان شکلاتی زندگینامه استاد مشیری را به زودی پیدا و در وبلاگ قرار می دهم

***************کوچه*******************

بی تو مهتاب شبی باز از ان کوچه گذشتم همه تن چشم شدم خیره به دنباله تو گشتم

شوق دیداره تو لبریز شد از جام وجودم شدم ان عاشق دیوانه که بودم

در نهانخانه ی جانم گل یاد تو درخشید عطر صد خاطره پیچید

گل صد خاطره خندید

یادم امد که شبی با هم از ان کوچه گذشتیم

پر گشودیم و در ان خلوت دل خاسته گشتیم

تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت

من همه مست تماشای نگاهت

یادم امد تو به من گفتی از این عشق حذر کن

لحظه ای چند بر این اب نظر کن

اب ایینه ی عشق گذران است

تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است

باش فردا که دلت با دگران است

با تو گفتم روز اول که نگاهم به تمنای تو پر زد

چو کبوتر به لب بام تو نشستم

تو به من سنگ زدی

من نگسستم نرمبدم

باز گفتم که تو صیادی و من اهوی دشتم

تا به دام تو در افتم همه جا گشتم و گشتم

حذر از عشق ندارم

سفر از پیش تو هرگز نتوانم

اسمان صاف و شب ارام

بخت خندان و زمان رام

شاخه ها دست بر اورده به مهتاب

خوشه ی ماه فرو بر اب

شب و صحرا و گل سنگ همه دلداده به اواز شباهنگ

رفت در ظلمت شب آن شب و شبهای دگر هم

نگرفتی دگر از عاشق آزرده خبر هم

نکنی دیگر از آن کوچه گذر هم

بی تو اما به چه حالی من از آن کوچه گذشتم

***************************************************

دوستان اگر اطلاعاتی در مورد استاد مشیری یا شعر کوچه او دارید یا خاطراتی با این شعر دارید حتما برایم بنویسید,ممنونم