خیلی از ما فکر می کنیم مبینیم ولی نمی بینیم یعنی بی بهره ایم از آنچه را که باید ببینیم و از دیدنمان بر داشت کنیم ,به خاطر خوشی های لحظه ای بسیاری از خوشی های ماندگار را از دست می دهیم خدا می داند چند نفر در دل آرزوی زندگی مجدد و تکرار و جبران لحظات گذشته را ندارند به نظر نگارنده انگشت شمارند ولی چرا اکثرا از خدا چنین تقاضایی داریم چون با خود می پنداریم که چشمانمان نمی دید ولی الان دیگر باز است و می بیند!باور اینکه واقعا چشمانمان باز است حتی برای خودمان هم سخت است! شاید این اعتقاد من که روشندلان از ما بینانماها(بر وزن تماشگرنما) بهتر می بینند بیراه نباشد,بیایید زیبایی های واقعی را ببینیم.
********************************************************
پسرک کوچکی روزی در هنگام راه رفتن در خیابان سکه ی یک سنتی پیدا کرد.او از پیدا کردن این پول آنهم بدون هیچ زحمتی خیلی ذوق زده شد این تجربه باعث شد تا بقیه روز ها هم با چشم های باز سرش را پایین بگیرد.او در مدت زندگیش 296 سکه یک سنتی 48 یکه پنج سنتی ،19 سکه ده سنتی،16 سکه بیست و پنج سنتی 2 سکه نیم دلاری و یک اسکناس مچاله پنج دلاری پیدا کرد یعنی در مجموع13 دلار 26 سنت.و در برابر این مبلغ او زیبایی 31369 طلوع خورشید درخشش 157 رنگین کمان و منظره درختان افرا را در سرمای پاییز از دست داد.او هیچگاه حرکت ابر های سفید را بر فراز آسمان در حال که از شکلی به شکلی دیگر در می آمدند ندید و...... پرندگان در حال پرواز و درخشش زیبای خورشید و لبخند هزاران رهگزر هرگز جزئی از خاطرات او نشد.
kheili vaghta barae inke e seri chiza ro bebinim baiad heseshun konim o kheili vaghta baiad sai konim ta kheili az zeshtiae zaheri o ke mibinim ba cheshme darun ziba bebinm chera ke tue in 2nia vaghean hich afarineshi zesht nist chon afarinnandash zibatarine,faghat ma adama hastim ke marzbandi mikonim beine zibaii o zeshti o ma adama kheili vaghta zibaiia ro be zeshti tabdil mikonim.merc az didgahe ghashanget
پاسخحذف