داستانک(رستوران و پیاده روی!)

فکر کنم یا من خیلی به آدههایی که شب گرسنه می خوابند خیلی فکر می کنم یا آنها تعدادشون در جامعه فراوان شده؟
به هر حال با این که در همین کشور بعضی از گرسنگی دارن می میرن بعضی در انتخاب بهترین غذا مسابقه می دهند و یا کلاس می گذارند و اضافه غذا را به سطل آشغال می سپارند؟!!! عجب صبری دارد خدا!
*********************************************************

بار اولى بود که با دوستش تصمیم گرفتند از مدرسه تا خانه پیاده بیایند. وقت ناهار بود. از رستوران بزرگى که در مسیرشان بود بوى خورشت هاى خوشمزه اى به مشام مى رسید. بوى کبابى ها که دیگر غوغا مى کرد. با خود گفت: «خدا کنه مامان یه غذاى خوشمزه درست کرده باشه» به خانه که رسید؛ مشتاقانه پرسید ناهار چى داریم؟ که مامان جواب داد: آبگوشت. حالش گرفته شد.
با خود عهد کرد که دیگر پیاده نیاید.