بعد از ظهر جمعه ها ابر ها می خواهند ببارند

جمعه روزی که وقتی مدرسه می رفتیم برایش لحظه شماری می کردیم روزی که احساس آزادی می کردیم روزی که تابستانی کوچک بود برای ما,افسوس که هر صبح جمعه ای بعد از ظهر دلگیر جمعه ای را هم در پی داشت همه می گویند چقدر دلخوشی های بچه گانه کوچک است ولی هیچ کس از دلگیری های فراموش نشدنی کودکانه نمی گوید شاید دلگیری های بعد از ظهر جمعه یادگاری از ناراحتی های بچگی باشد که همیشه و تا آخر عمر با ماست دلگیری بعد از ظهر جمعه هم دوست داشتنی است اگر از بعد دیگری به آن بنگریم شاید بتوان همه چیز این دنیا را همانطور که خدا خلق کرده دید و به دنیا با دید مثبت نگریست,نظر شما چیست؟می توان جور دیگر به بعد از ظهر دلگیر جمعه نگریست؟
(ازجمعه دوران کودکی گفتیم خالی از لطف نیست از قصه های ظهر جمعه رادیو هم یادی کنیم یادش به خیر)